SCHILDEREN

“Heb ik je al verteld dat je armen soms vleugels zijn die me omarmen, niet alleen mijn torso
maar alles wat aan mijn is. je zou me herkennen, elke keer als ik me angstig voel, klein somber moment.
Dan is je brede lach, schaterende woorden van troost, zaken die er nooit toe deden, het is al lang goed.
Rust. Vertrouwen.
Misschien moet je het wel liefde noemen, maar hoe vertel je dat?
Gewoon, kijk naar me.”